Moja miłość do Szwecji jest zupełnie irracjonalna i ma niemal tyle samo lat, co ja... Bo przecież nie od Bergmana się zaczęło, ale od literatury dla dzieci i od fenomenu Dzieci z Bullerbyn oraz Pippi. I Muminków, bo myślałam, że Tove Jansson była Szwedką. Ale to powody oczywiste.
Z mniej oczywistych wymienię niektóre:
- Święto Łucji i Boże Narodzenie, które zaczyna się już w listopadzie (pierwsze pierniczki upiekłam dopiero wtedy, kiedy zobaczyłam, jak je przygotowują w Ikei. A jak one pachniały!)
- wszechogarniające białe światło, które sprawia, że Szwedzi mają tak wielkie upodobanie do bieli, co widać i w strojach, i w dekoratorstwie, i w architekturze...
- ciche, pustawe plaże - bez hałasu, bo nawet dzieci wrzeszczą jakby ciszej...
- odpoczynek na plaży miejskiej, na której można kontemplować widok na zamek Hamleta w Danii:
- architekturę wpisaną w krajobraz (kiedyś zostanę fanatyczką idei czystości krajobrazu, wiem to na pewno)
- szacunek dla natury (co brzmi jak truizm, ale spróbujcie sobie wyobrazić Polskę wyszorowaną, wolną od reklam wszelkiej maści, bez śmieci zalegających w lasach i przy drogach, z czystymi jeziorami - tak mniej więcej wygląda przypominająca Polskę południowa Szwecja...)
- kryminały Mankella czy Larssona - a jakże!
- pysznego, wędzonego na ciepło łososia z zimnym sosem koperkowym (majonez + śmietana + koperek + szczypiorek + cytryna), podawanego w Ystad:
cdn.
pięknie tam (:
OdpowiedzUsuńJa w Szwecji ni byłam ale mój TAto jest zakochany.
OdpowiedzUsuńKupiłąm kiedyś ksiażkę z serii "Przewodniki GW" i Szwecji pięknie wydana.. Twoje zdjęcia są takie urokliwe..
Dziękuję za lek na tęsknotę;-) Piękne zdjęcia, a łosoś... ślinka cieknie.
OdpowiedzUsuńPo Twoim pięknym wpisie zachciało mi się jechać do Szwecji, chociaż północ jak dotąd z nieznanych mi przyczyn omijałam z daleka. Najwyraźniej będę musiała to szybko zmienić :) Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńach Szwecja i jej książki(dzieciństwo) , jej wypieki (nie tylko pierniczki)to też moja miłość
OdpowiedzUsuńAn-na, ja też bym chciała tam jechać
z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy :)
OdpowiedzUsuńMnie cała Skandynawia bardzo się podoba:)
OdpowiedzUsuńTwoje fantastyczne zdjęcia są jak z folderu dobrego biura podróży! Zachód słońca i odbicie budynków w wodzie - prawdziwe Mistrzostwo! W Szwecji byłam tylko na "chwilę", na jedną noc w stolicy... Wiedzę, że trzeba będzie pojechać tam na dłużej! Może na przyszłe wakacje... Pzdr Aniado
OdpowiedzUsuńAniu,piękna fotorelacja!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Nigdy nie byłam w Szwecji. Nigdy nawet nie zastanawiałam się 'jak tam jest'. Ale Twoja relacja zdecydowanie daje wyobrażenie cudnej krainy. Naprawdę cudnej...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Moja miłośc do Szwecji jest jeszcze bardziej irracjonalna, ponieważ nigdy tam nie bylam. Co jednak z człowieka robi literatura;-) Poza tym za granicą zawsze mnie biorą za Szwedkę.
OdpowiedzUsuńPiękną masz podróż! Pozdrawiam serdecznie
Aniu Mankella książki kocham ponad życie! Ciekawe którą serię lubisz najbardziej :)
OdpowiedzUsuńSzwecja jest na samej górze na naszej liście miejsc do których MUSIMY pojechać. Zwłaszcza, że mamy do kogo pojechać.
Ta szwedzka biel mnie kręci najbardziej. Bardzo chciałabym zobaczyć ją na żywo jak najszybciej.
Uściski Aniu!
marzę o Szwecji
OdpowiedzUsuńAniu cudownie tam być, szczególnie jak u nas te męczące tropiki:)
OdpowiedzUsuńTak jak kiedyś marzyło mi się zamieszkać na południu, tak teraz moim marzeniem jest własnie półwysep skandynawski:)
Pozdrawiam
Dziękuję Wam za komentarze, a ponieważ nie mogę się od Skandynawii uwolnić, będę jeszcze o niej pisać :)
OdpowiedzUsuńMilo jest zobaczyc Szwecje Twoimi oczami. Moze kiedys sie tam wybiore. A teraz poogladam sobie Twoje zdjecia :))
OdpowiedzUsuńPodziwiam Szwecję, a uwielbiam Danię, tę prowincjonalną poza Kopenhagą. Tęskni mi się do spokoju i ciszy, cudownych dwudziestu stopni latem i uśmiechniętych ludzi. Piękne zdjęcia i smakowity łosoś.
OdpowiedzUsuńDziękuję za słowa otuchy:) Mrautak zaczyna pokazywac charakterek. Ten komentarz piszemy razem juz od dłuższego czasu. Myszka od komputera tak interesująco się rusza i miło się chodzi po klawiszach:)
Nie powiem żebym Ci nie zazdrościła;)
OdpowiedzUsuńMasz racje Anno - czystosc i dbalosc o to, by architektura wtapiala sie w krajobraz. I ja bardzo to sobie cenie.
OdpowiedzUsuńW zamku Hamleta bylam :) A wracajac zgubilam moje ulubione okulary przeciwsloneczne (inteligentnie kladac je 'na chwileczke' na dachu samochodu tuz przed odjazdem ;))
Pozdrawiam!
Beo - architektura, która nie niszczy krajobrazu to moje hobby! Dlatego tak szanuję Szwajcarię :)
OdpowiedzUsuńNiestety pod tym wzgledem i w Helwecji nie zawsze sie aktualnie dobrze dzieje :/
OdpowiedzUsuńAle tam jest pieknie, choc niestety zimno... Moze jedynie ogromna ilisc poziomek i jagod jest w stanie wynagrodzic brak slonca Aniu?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Cie serdecznie :-)
Buru - tam nie jest zimno nawet zimą, bo to Skania, kraina Wallandera! A my w czasie największych polskich upałów mieliśmy tam dni gorące, ale do zniesienia. Poza tym: szwedzkie lato jest cudowne i naprawdę b i a ł e...
OdpowiedzUsuńA rzeczywiscie Aniu Twe zdjecia sa takie jasne, biale. Rany ile czlowiek miejsc by jeszcze chcial zobaczyc :)
OdpowiedzUsuń