Zupa ogórkowa

Ogórkowa - zupa dzieciństwa. Ulubiona. Wygrywała z pomidorową zawsze, a najlepiej smakowała ze śmietaną, ugotowana na kości schabowej z polędwiczką albo na żeberkach... Dziś gotuję ją rzadziej, w różnych wersjach, z mięsem i bez, z dodatkiem masła albo po prostu czystą, rosołową, bez śmietany. Ta jest właśnie taka.

Składniki:

• 1/2 kg ogórków kiszonych
• 2 marchewki
• 1 pietruszka
• 1/2 bulwy selera
• 1 por
• kilka ziemniaków (ewentualnie, bo można z nich w tej wersji zrezygnować)
• 4- 5 łyżek ryżu
• udko kurczaka ew. rosołek
• przyprawy: ziele angielskie, liść laurowy, pieprz, koperek, natka pietruszki
• 2 litry wody (mniej więcej)

Ugotować wywar na kurczaku i włoszczyźnie, z przyprawami, kiedy mięso i warzywa zmiękną, dodać opłukany ryż i pokrojone w kostkę ziemniaki, gotować, aż będą miękkie. Dodać starte na tarce jarznowej ogórki, natkę lub koperek, doprawić do smaku, ale uważać z solą, bo ogórki są przecież słone. Pogotować jeszcze kilka minut. Mięso oddzielić od kości i wkroić do zupy.W tej wersji to wszystko. Pyszna, rosołowa, kwaśna i delikatna jednocześnie zupa. Świetna nie tylko na the day after... Można dodać kleks śmietany.

Jeśli przygotowuję więcej zupy, na dwa dni, rezygnuję z ziemniaków, bo drugiego dnia tracą smak i to już nie jest to samo...