Gulyasleves, czyli węgierska zupa gulaszowa

A może zupa gulaszowa? Warto skorzystać z takiej sobie pogody i ugotować rozgrzewającą, lekko pikantną zupę mięsną. Ta zresztą powstała na wyraźne życzenie mojego Męża. - Co dziś ugotować? - zapytałam od niechcenia. - Gulaszową - usłyszałam szybką odpowiedź. Mówisz i masz - pomyślałam. Sama też lubię zjeść tę zupę od czasu do czasu. Mam jeszcze węgierską słodko-pikantną paprykę (to ma znaczenie, polska jest do kitu, uważam), pastę paprykową, też węgierską, i wędzoną paprykę w proszku. Do dzieła!

Nie chce mi się za bardzo narzekać, ale muszę chyba napisać, że w ciągu ostatnich dwóch tygodni zjadłam tyle kulinarnego paskudztwa - nad morzem (Mierzeja Wiślana) i w Warszawie, że tęsknię do normalnego, domowego jedzenia. Nie musi być polskie, ale niech - do diabła! - nie będzie fusion. Specjalnie poprosiłam w pewnej knajpie o sushi bez curry (sic!), bo takie tam mi kiedyś podali, to dostałam maki z tuńczykiem i ... cebulą! Cholera, smakowało jak niedobry i mało świeży śledź. I to z ryżem i wodorostami. Potworne! Zamiast sosów za to polska kuchnia domowa (Piaski na Mierzei) serwuje krochmal, a zupa pomidorowa składa się tam z vegety, suszonych warzyw i koncentratu z puszki. Dno kulinarne. Kuchnia studencka po prostu.

Ach, jeszcze jeden cudowny kulinarny pomysł - w knajpie, zwanej Knaypą, która reklamuje się jako polska, z kuchnią warszawską (bo to w stolicy), dostałam pierogi z kapustą i z grzybami płaskie jak naleśniki, rozgotowane i podane na obrzydliwie pretensjonalnym talerzu, finezyjnie przybranym posypką (pyłem!) z pietruszki, za to same pierogi były bez jakiejkolwiek omasty, bo szef kuchni tak to sobie wymyślił, jak mi powiedziano. Niech wymyśla dla innych. Ja tam nie wrócę. I tam też. I tam. I jeszcze tam, gdzie wtedy... Fajnie. Nie muszę jadać w knajpach. Choć lubiłabym... Wy też? Znajomi mówią, że podniebienie mam zbyt wyrafinowane, a ja im odpowiadam, że to się rozwija z wiekiem i w miarę zdobywania kulinarnego doświadczenia, a większość knajp w Polsce nie zasługuje na istnienie i tyle.

A w węgierskiej restauracji, że powrócę do głównego wątku tego posta, dostałam zupę rybną, która "rybiła" bardzo i w składzie miała śmieciowe resztki z ryby. Też dobrze. Sama sobie ugotuję. Ale nie teraz. Tym razem proponuję zupę gulaszową.

I tak - jeśli macie dobrej jakości wołowinę i dobrą paprykę - zupa się uda. Jeśli nie macie pewności co do mięsa, lepiej użyć wieprzowiny. I bez kukurydzy, na Boga! Za to z kminkiem, cebulą, pomidorem, ziemniakami i kluseczkami, jeśli macie cierpliwość. Ja miałam.

Składniki:

• około 50 - 60 dkg mięsa wołowego (ligawa, wołowina "zrazowa")
• 2 papryki - czerwona i żółta albo, jeśli ktoś lubi, zielona
  
• 2 duże cebule
• 2 - 3 ząbki czosnku
• 2 - 3 łyżki papryki słodko-pikantnej
• trochę papryki wędzonej w proszku (1 - 2 łyżki)*
  
• 2 łyżki ostrej pasty paprykowej (niekoniecznie)
• 2 marchewki
• kilka ziemniaków
• pomidor
  
• 1 łyżeczka kminku (ja daję utłuczony w moździerzu)
  
• sól
• 2 łyżki oleju albo smalcu
  
• kluseczki csipetke (mąka, jajko, sól - jak nasze zacierki)

Cebulę i czosnek kroję w kostkę, mięso również w kostkę ( ok 1/5 - 2 cm). Najpierw podsmażam cebulę z czosnkiem na oleju, dodaję mieloną słodką paprykę i paprykę wędzoną, i przez chwilę rumienię (nie wolno przypalić, lepiej wlać 2 łyżki wody!), dokładam mięso i duszę wszystko we własnym sosie ok. 30 minut. Dolewam wodę, (nie za dużo, zupa powinna być dość gęsta) dodaję ziemniaki pokrojone w kostkę, paprykę pokrojoną w paseczki i pomidora startego na tarce, pokrojoną w talarki marchewkę, kminek (roztarty w moździerzu) i paprykową pastę, pieprz, sól. Gotuję do miękkości. W tym czasie robię kluseczki - zagniatam bardzo twarde ciasto i odrywam małe kluseczki w kształcie zacierek, z których w palcach formuję nieregularne wałeczki. Gotuję je od razu w zupie. Jeszcze tylko sprawdzam, czy zupa jest wyrazista, doprawiam w razie konieczności ostrą papryką i czosnkiem -  i podaję w miseczkach.

Mężowi smakowała. Zapach czuć było już na klatce schodowej. Fajnie.

*Papryka wędzona daje specyficzny dymny posmak, ale jeśli jej nie ma - wystarczy dodać - według gustu - sporo mielonej papryki słodkiej i ostrej. Zupa powinna być wyrazista, mocno paprykowa i czerwona w kolorze, ale od papryki, nie od pomidorów...