Zupa z porów i ziemniaków

Nareszcie przypomniałam sobie o jednej z ulubionych i najprostszych zup! Jest to moja wersja popularnej francuskiej zupy z porów, którą zwykle miksuje się przed podaniem. Ileś lat temu odkryłam tę zupę w książce kucharskiej Neli Rubinstein i odtąd się nią inspiruję. Nie tylko jej nie miksuję, ale zależy mi na tym, by pokrojone w talarki pory i ziemniaki nie rozpadły się, dlatego gotuję warzywa niezbyt długo i prawie ich nie mieszam. Zupa najlepsza jest, oczywiście, z domowym bulionem drobiowym lub warzywnym, ale jeśli go nie mamy, można ratować się kostką rosołową lub ekologiczną jarzynką bez glutaminianu sodu. Podaję ją najczęściej czystą, by nie psuć smaku porów i ziemniaków, ale można ozdobić ją kleksem śmietany ;)

Składniki:

• pory
• ziemniaki (tyle samo porów co ziemniaków, na przykład 1 i 1/2 szklanki)
• bulion lub woda + jarzynka (płynu potrzeba tyle, by zalać warzywa)
  
• 50 ml białego wina
• liść laurowy
• szczypiorek lub tymianek
• ząbek czosnku
  
• ewentualnie kleks śmietany
• 1 łyżka masła
• 1 łyżka oleju

Pory i ziemniaki kroję w plastry. W garnku podsmażam na maśle pory z czosnkiem, uważając, by się nie zrumieniły. Zalewam winem i duszę chwilę do odparowania płynu. Dodaję ziemniaki, liść laurowy, ewentualnie kilka gałązek tymianku, zalewam warzywa bulionem (ale uważam z ilością, bo zupa ma być gęsta) i gotuję, dopóki ziemniaki nie zmiękną. Przed podaniem dekoruję kleksem śmietany (albo i nie...), posypuję szczypiorkiem i gotowe. Zachęcam do wypróbowania tej wersji!